ترمیم عملکرد شبکیه و بینایی بدنبال ژن درمانی

19اکتبر 2020 - ژن درمانی موفقیت آمیز، در مطالعه ای به رهبری محققان دانشگاه کالیفرنیا، ایروین، منجر به ترمیم شبکیه و عملکرد بینایی در موش های مبتلا به یک بیماری ارثی شبکیه گردید.

این مقاله با عنوان "ترمیم عملکرد بینایی در موش بالغ مبتلا به بیماری ارثی شبکیه از طریق ویرایش باز آدنین" که امروز در Nature Biomedical Engineering منتشر شده است، استفاده از نسل جدید فناوری CRISPR را نشان می دهد که توسعه ی یک نوع درمان جدید را برای طیف وسیعی از بیماری های چشمی ارثی ناشی از جهش های مختلف ژنی بنیان خواهد گذاشت.

 پرفسورKrzysztof Palczewski ، استاد برجسته ی انستیتوی چشم گاوین هربرت در گروه چشم پزشکی دانشکده پزشکی UCI، گفت: در این مطالعه ی اثبات مفهومی، ما شواهدی از پتانسیل بالینی ویرایشگران بازهای آلی درDNA   را برای اصلاح جهش های ایجاد کننده ی بیماری های ارثی شبکیه و بازگرداندن عملکرد بینایی ارائه دادیم. نتایج ما موفقیت آمیزترین نتایج برای رفع نابینایی تا به امروز با استفاده از ویرایش ژنومی است.

بیماری های وراثتی شبکیه (IRD)،شامل نابینایی هایی است که در اثر جهش در بیش از 250 ژن مختلف ایجاد می شود. پیش از این، راهی برای درمان این بیماری های ویرانگر وجود نداشت. اخیراً  سازمان غذا و داروی آمریکا، اولین روشgene augmentation therapy  را برای بیماری "لبر آموروزیس مادرزادی(LCA) "، که نوع رایجی ازIRD می باشد را تایید کرد، این بیماری از هنگام تولد یا در چند ماه اول کودکی بروز می کند.

نویسنده اول این مقاله، Susie Suh، دستیار متخصص در دانشکده چشم پزشکی دانشگاهUCI ، گفت: به عنوان جایگزینی برای روش gene augmentation therapy، ما نسل جدیدی از فناوری CRISPR را به عنوان" ویرایش باز " اعمال کردیم، که به عنوان درمانی برای بیماری های ارثی شبکیه شناخته می شود.

ما با استفاده از ویرایشگرهای بازهای سیتوزین و آدنین(CBEو ABE) برخی از موانع موجود در سیستمCRISPR-Cas9 ، مانند جهش های غیر قابل پیش بینی خارج از هدف و کارایی پایین در ویرایش، را برطرف نمودیم. استفاده از این ویرایشگرها ما را قادر به اصلاح جهش های نقطه ای در یک روش دقیق و قابل پیش بینی و در عین حال به حداقل رساندن جهش های ناخواسته ای کرد که به طور بالقوه می توانند عوارض جانبی نامطلوبی را ایجاد کنند.

با استفاده از یک مدل موشLCA ، که از یک جهش بیماری زای بالینی در ژن Rpe65 برخوردار است، تیم UCI با موفقیت پتانسیل درمانی ویرایش باز را برای درمانLCA و گسترش این درمان برای سایر نابینایی های ارثی نشان داد. در میان سایر نتایج، درمان ویرایش باز عملکرد شبکیه و بینایی را در موشهای LCA به سطوح تقریباً طبیعی بازگرداند.

پرفسور Palczewski، گفت: پس از دریافت درمان، موش های مورد مطالعه ما توانستند تغییرات بصری را از نظر جهت، اندازه، کنتراست و فرکانس فضایی و زمانی محرکین تشخیص دهند. این نتایج بسیار دلگرم کننده است و پیشرفت عمده ای در جهت پیشرفت درمان های بیماری های ارثی شبکیه می باشد.

رویکردهای ژن درمانی برای درمان بیماری های ارثی شبکیه با توجه به دسترسی به چشم، وضعیت ممتاز سیستم ایمنی آن و آزمایش های بالینی موفقیت آمیز با روشgene augmentation therapy  برایRPE65 ، که منجر به اولین ژن درمانی مورد تأیید سازمان غذا و داروی ایالات متحده شد، مورد توجه ویژه ای قرار گرفته است. در حال حاضر، همانطور که در این مطالعه نشان داده شد، فناوری ویرایش باز می تواند یک مدل درمانی جایگزین برای روش افزایش ژن(gene augmentation) برای نجات دائمی عملکرد یک پروتئین اصلی مربوط به بینایی فراهم کند که توسط جهش هاغیرفعال شده است.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2020-10-reveals-retinal-visual-function-gene.html